zondag 28 oktober 2012

AFSCHEID VAN OKTOBER


sporendragers van de Tongvaren ( Asplenium scolopendrium )

blauw berijpte besjes aan rode steeltjes van de Berberis julianae afkomstig uit Centraal China


Het laatste blad van de Zilverlinde ( Tilia tomentosa )


nabloei van de groenblijvende Laurierkers  ( Prunus laurocerasus ) met rechtop staande witte, heerlijk geurende kaarsjes, een nectar bron voor de laatste insekten.        

Symphoricarpos x doorenbosii 'Mother of Pearl' een fraaie Sneeuwbes soort.

Schijnhulst ( Osmanthus heterophyllus ) een in oktober bloeiende, groenblijvende struik uit Japan

Herfstpaardenkastanje ( Aesculus parviflora ) bloeit in de zomer en vormt een mooie groete brede struik en is afkomstig uit het zuid-oosten van de Verenigde Staten.

nervatuur van een eikenbad

Xanthocyparis nootkatensis 'Pendula'  een conifeer met als gordijnen neerhangende twijgen en blauw berijpte kegeltjes

vrijdag 12 oktober 2012

NOG EVEN ZWAMMEN






Overal zwammen en in de mooiste en gekste vormen en kleuren. Even genieten?
Okergelekorrelhoed - Cystoderma amianthinum
Plooivoetstuifzwam - Calvatia excipuliformis
Elfenwasplaat - Hygrocybe ceracea
Zilvergrijze ridderzwam - Tricholoma scalpuratum
De Sikkelkoraalzwam, Clavulinopsis corniculata, lijkt op het algemeen voorkomend Kleverig koraalzwammetje doch groeit niet op naaldhout maar tussen het gras op schrale grond

zondag 7 oktober 2012

ZOALS BELOOFD






Belofte maakt schuld, hoewel het een drukke dag was en de klok al weer rustig doortikt in de richting van maandag, hier nog wat plaatjes op de valreep.
navel van de eikel.
de aziaat nog steeds op luizen jacht
japanse esdoorn
oprollend en afstervend iepenblad
als glazen stuiters
treurende lobelia

zaterdag 6 oktober 2012

NA REGEN.................





Komt natuurlijk zonneschijn. Tijd om even een rondje buiten de achterdeur te maken. Vandaag de eerste plaatjes, morgen de rest.

zwartwordende wasplaat, alsof hij de zon wil evenaren

tranende franjehoed op de begraafplaats, toepasselijker kan het haast niet
oranjegeel trechtertje tussen het mos in het gras
amethystzwam ook wel rodekoolzwammetje genoemd
helmmycena in de tuin

donderdag 4 oktober 2012

PLANTENPORTRET - 01

Deze blog heb ik maar plantenportret-01 genoemd. Ik weet niet of dit een vervolg wordt, we zien wel hoe het loopt er is veel te zien en om over te bloggen.
Deze gaat over de Alsemambrosia, Ambrosia artemisiifolia en staat bij mij in de tuin, of dat slim is ?.............
Het is een eenjarige plant van soms wel een meter hoog en hoort bij de asterachtigen, zoals madelief en paardenbloem. Afkomstig uit Noord-Amerika is hij mee gekomen naar Europa met landbouwzaden en vanhier verder zijn weg gevonden via het strooivoer voor onze gevederde vriendjes. Hij bloeit in de maanden september en oktober met enorme aantallen mannelijke bloempjes en aanmerkelijk minder vrouwelijke. Na de bloei wordt een klein bruin vruchtje gevormd met een pijlpuntvorm en een aantal stekels. Hiermee kan hij zich vasthaken in de pels van dieren of in onze kleding. Ook houdt hij niet van buren om zich heen. Daartoe scheidt hij een stof af die het groeien van de andere planten belemmerd. Niet zo fraai dus.



Maar nu het volgend probleem. Het is een enorme stuifmeelproducent en veroorzaakt daardoor bij heel veel mensen hooikoorts. Door zijn late bloei zorgt hij er voor dat het hooikoorts seizoen met twee maanden is verlengd !! Vanwege deze nare eigenschappen mag in Duitsland geen vogelvoer meer worden ingevoerd waar ambrosia zaad in zit. Bij ons kun je bij onder andere de vogelbescherming ambrosiavrij strooivoer kopen. Hoewel ik deze plant in Hongarije in de jaren 80 van de vorige eeuw door het hele land in grote aantallen tegen kwam, is het er nu verboden zelfs maar een enkele plant in je tuin te hebben.
Een heel vervelend heerschap, die als je tegen komt maar beter kan uittrekken en in de GRIJZE container kan doe, zodat de zaden worden verbrand. Niet op de composthoop dus!!!!
mannelijke bloemen
zijtakje met dames en heren
een lonkende dame

woensdag 3 oktober 2012

EVEN SCHRIKKEN

Ondanks dat ik ziek ben kon ik het niet laten. Gistermiddag scheen de zon in mijn tuin en dan moet ik even een kort rondje maken. Er bloeit nog heel wat, herfstastertjes in rose, wit en blauw, guldenroede, teunisbloem, klimop, eenjarigen, veel te veel om op te noemen. Ik zou er de rest van dit blog mee kunnen vullen. En dan heb ik het nog niet over herfstkleuren, zaden, vruchten en paddenstoelen. Richting mijn vijvertje beweeg ik me altijd rustig om te zien hoe het met mijn zeven grote groene kikkers gaat. In het hoekje aan de overkant zag ik de dikste zitten, maar wat stak er toch uit zijn grote waffel? Voorzichtig kwam ik dichterbij. Wat was dat? Dit had ik nog nooit gezien. Voorzicht omdraaiend en met grote stappen naar binnen en met de kamera weer naar buiten. Roerloos zat het grote groene monster nog in zijn hoekje. Voorzichtig inzoomend kom ik dichterbij, monster blijft zitten, steeds dichterbij kom ik. Uiteindelijk tot zo'n dertig centimeters genaderd zie ik dat wat uit zijn bek steekt nog wat beweegt, een klein teentje wenkt hulpeloos buiten de muil van het grote groene monster. Wat moet ik nu doen? Ineens een sprong en weg istie onder de bladeren van de waterlelie. Ooit zoiets meegemaakt? Ik niet!