 |
| Gewone tuinslak - Cepaea nemoralis |
Gisteren was het bewolkt en rustig weer en een aangename temperatuur van 17 graden. Tijd om eens een rondje te maken over de gemeentelijke begraafplaats de 'Harenerhof'. De directe omgeving wordt op een natuurvriendelijke manier beheerd. Ook het nog niet in gebruik zijnde gedeelte wordt voorlopig op deze wijze onderhouden. Er wordt gefaseerd gemaaid en het gras wordt na twee of drie dagen afgevoerd zodat alle beestje tijd hebben om naar de niet gemaaide stukken te vliegen of te kruipen. Al een aantal jaren zijn er tussen het lange gras reekalfjes geboren. Het is dan altijd uitkijken dat je niet op zo'n jonkie stapt, ze blijven doodstil liggen alleen hun oortjes kunnen ze vaak niet stil houden. Helaas nu nog geen kalfje maar wel heel wat andere beesten. Een aantal zijn op de plaat gezet. Dat vind ik nog steeds beter klinken dan op de SD-geslingerd, zoals ik laatst hoorde zeggen. De groene- en bonte specht, de buizerds die in het naastgelegen bos wonen en zovele andere vogels hebben hun kelen gesmeerd en dat laten ze naar hartelust horen. Overal in de bloeiende graslanden gonst en krioelt het. De een is nog druk bezig met het verwekken van het nageslacht, terwijl de ander al kinderen heeft, of voorbereidingen treffen voor de komende kinderschaar. Het eerste kind wat ik tegen kom is de rups van de wintervlinder. Afgelopen najaar en vroege winter als ei achtergelaten vlak bij de knop van een eik. Toen de eerste eikenblaadjes verschenen is hij uit zijn ei gekropen en begonnen met vreten, vreten en vreten en nu dus al flink gegroeid. Op de elzen zit het vol met parende elzenhaantjes maar de geelbruine wilgenhaantjes doen het nog even rustig aan. Tussen wat dode brandnetelstengels hebben mooi gestreepte huisjesslakken hun liefdesnestje gevonden. Straks worden ze allebei zowel moeder als vader tegelijk. Als ik dit stel zo bezig zie vraag ik me af wat voor streeppatroon de kindertjes zullen krijgen. Ineens fladdert er iets voor me uit. Ik zet meteen de achtervolging in en krijg hem te pakken in mijn zoeker. Het is een klaverspanner, mogelijk op zoek naar een vriendinnetje. Dit mooie vlindertje is eigenlijk een nachtvlinder, maar zo af en toe vindt hij het ook best leuk overdag wat rond te zwalken en op zoek te gaan naar een lieve vlindermeid. Op het blad van de berken en elzen zijn kleine zwarte snuitkevertjes waar te nemen. Lastige beestjes om op de foto te krijgen. Een kleine beweging tegen de tak of ze kruipen snel naar de achterkant van het blad. Desnoods laten ze zich zelfs gewoon naar beneden vallen. Het zijn berkenbladrollers ook wel sigarenmakers genoemd. Ze snijden met hun monddelen een heel ingenieus patroon in het blad, rollen dat dan op maar laten het aan een nerf vastzitten. Hierin worden een aantal hele petieterig klein eitjes gelegd. De larfjes die daarna uitkomen eten van het dan verdorde blad. Het groene blad kunnen ze niet eten. Als ze groot geworden zijn valt de sigaar op de grond, de larfjes kruipen er uit en gaan zich een eindje ingraven in de grond om te verpoppen. Een eindje verderop staan een aantal populieren. Vanuit de wortels die beschadigd waren door de maaimachiene zijn vorig jaar een aantal scheuten gegroeid van wel een meter hoog. Nu zit er heerlijk mals lenteblad aan. Dat had de grote populierenhaan ook in de gaten gekregen. Hoog tijd voor een dame en zorgen dat er zo snel mogelijk eitjes gelegd kunnen worden op dat verse blad, voor een snelle groei van hun kinderen. Ik krijg geen genoeg van al dat beestenspul zodat ik mijn middag boterham vergeet en honger krijg, het is al twee uur geweest. Tijd voor een bakje koffie en een dubbele boterham met kaas dacht ik zo. Vlak voor ik de weg over wil steken fladdert een oranjetipje plagend voor me heen en weer. Ineens gaat hij op een mooie lila pinksterbloem zitten. Voorzichtig laat ik me neer op het gras tussen de fiere pinksterblommen en kruip dichterbij. Geen probleem, wat me al dagen niet lukte gaat nu als vanzelf. Meneer blijft rustig zitten en kijkt mij met zijn grijsgestipte oogjes belangstellend aan. Tot op enkele centimeters kan ik hem bekijken en fotograferen en hij vindt het allemaal prima. Een ijdeltuit? Of moe van het gejaag achter de dames? Ik weet het niet maar ik heb mijn foto's!
 |
| Grote populierenhaan - Chrysomela populi |
 |
de sigaar van de....
|
 |
| ..........Berkenbladrolle - Deporaus betulae |
 |
| Klaverspanner - Chiasmia clathrata |
 |
| rups van de Grote wintervlinder - Erannis defoliarai |
 |
| Geelbruin wilgenhaantje - Galerucella lineola |
