Deze blog heb ik maar plantenportret-01 genoemd. Ik weet niet of dit een vervolg wordt, we zien wel hoe het loopt er is veel te zien en om over te bloggen.
Deze gaat over de Alsemambrosia, Ambrosia artemisiifolia en staat bij mij in de tuin, of dat slim is ?.............
Het is een eenjarige plant van soms wel een meter hoog en hoort bij de asterachtigen, zoals madelief en paardenbloem. Afkomstig uit Noord-Amerika is hij mee gekomen naar Europa met landbouwzaden en vanhier verder zijn weg gevonden via het strooivoer voor onze gevederde vriendjes. Hij bloeit in de maanden september en oktober met enorme aantallen mannelijke bloempjes en aanmerkelijk minder vrouwelijke. Na de bloei wordt een klein bruin vruchtje gevormd met een pijlpuntvorm en een aantal stekels. Hiermee kan hij zich vasthaken in de pels van dieren of in onze kleding. Ook houdt hij niet van buren om zich heen. Daartoe scheidt hij een stof af die het groeien van de andere planten belemmerd. Niet zo fraai dus.
Maar nu het volgend probleem. Het is een enorme stuifmeelproducent en veroorzaakt daardoor bij heel veel mensen hooikoorts. Door zijn late bloei zorgt hij er voor dat het hooikoorts seizoen met twee maanden is verlengd !! Vanwege deze nare eigenschappen mag in Duitsland geen vogelvoer meer worden ingevoerd waar ambrosia zaad in zit. Bij ons kun je bij onder andere de vogelbescherming ambrosiavrij strooivoer kopen. Hoewel ik deze plant in Hongarije in de jaren 80 van de vorige eeuw door het hele land in grote aantallen tegen kwam, is het er nu verboden zelfs maar een enkele plant in je tuin te hebben.
Een heel vervelend heerschap, die als je tegen komt maar beter kan uittrekken en in de GRIJZE container kan doe, zodat de zaden worden verbrand. Niet op de composthoop dus!!!!
 |
| mannelijke bloemen |
 |
| zijtakje met dames en heren |
 |
| een lonkende dame |
