Zondag 11 november een heerlijke zonnige dag, tijd om een eindje te gaan wandelen. Overal staan nog paddenstoelen en in de heldere lucht trekken ganzen en kramsvogels voorbij. Uit de besdragende heesters vliegen grote groepen merels en koperwieken op. Lopend onder de prachtige treurbeuken op de begraafplaats vallen mij goudgeel gekleurde blaadjes op met in een hoekje een zigzag figuurtje. Het zijn de mineergangetjes van de zigzagbeukenmineermot ( Stigmella tityrella ). Het rupsje van dat hele kleine motje eet het bladmoes op en als gevolg daarvan poept ze in het midden van het gangetje. Meestal vreet ze een gangetje heen en weer tussen twee nerven. Sommige rupsjes doen dat heel erg mooi en andere zijn wat slordiger waardoor er een heel grote variatie in gangetjes zijn te vinden, waarvan hiernavolgend een paar voorbeelden.
|
met z'n tweetjes |
|
al flink gegroeid |
|
als jong rupsje overgestoken naar een ander vakje |
|
keurige zigzag |
|
beetje onduidelijk broddelwerk |
Hoi Ubel
BeantwoordenVerwijderenmooie herfst foto's die laatste zijn wel apart met dat opgefrete blad.
groetjes Herman,
Kunstzinnige rupsjes!
BeantwoordenVerwijderenHoi Ubel,
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk toch zulk broddelwerk! Wat een prachtige begraafplaats trouwens!
Groeten, Robert
Er is zoveel moois te zien in de natuur en er wordt ook zoveel moois gemaakt. Mooi om te zien, groeten Ruud.
BeantwoordenVerwijderenKijk dat is nu zo leuk aan jouw blogs, waar een ander zich helemaal zou uitleven met die prachtige treurbeuken, valt jouw oog op iets heel kleins, war velen aan voorbij lopen.
BeantwoordenVerwijderenMooi om te zien en zeker iets waar ik nog eens extra op ga letten, pure natuurkunst is het.
En ook een prachtige foto van het Treurbeukenlaantje.
Natuurkieker Coby
... en dat valt jou dan weer op Coby!
Verwijderen