Zo wat rondscharrelend kijken hier en daar toch nog wat bloemetjes naar me op. Het zijn maar enkelingen. Op een beschut plekje hebben ze aan de nachtvorsten weten te ontkomen en hebben storm en regen getrotseerd. Ik krijg er altijd een blij gevoel van, zo van ha, ha die donkere dagen voor kerst kunnen me wat, er is nog kleur en fleur in de tuin en die maken de winter voor het gevoel korter. Die winter zal heus wel komen en heeft natuurlijk ook zijn charmes, maar voor je het weet steekt het eerste sneeuwklokje al weer het kopje boven de grond.
Muurleeuwenbek -Cymbalaria muralis |
Vrolijke goudsbloem |
De allerlaatste bloem van het Groot springzaad - Impatiens glandulifera |
Wit bloeiend Robertskruid - Geranium robertianum |
Fijnstraal - Erigeron karvinskianus |
Smeerwortel - Symphytum grandiflorum |
Een geel bloeiend springzaad, Impatiens cristata. Dit soort wordt 80 tot 100 cm. hoog |
Verbazingwekkend wat er nu, eind november, toch allemaal nog vlijtig staat te bloeien.
BeantwoordenVerwijderenMooi zo'n blog met fleurige helden.
Mijn favoriet is het geel bloeiende springzaad,
wat een mooie kleur en hij heeft ook nog een
beschaafde hoogte begrijp ik.
Natuurkieker Coby
Zo houd je wel een beetje zomergevoel lijkt het wel. Zoals je al schrijft geeft de zonnebloem een vrolijk gevoel zoals hij staat te stralen in je tuin. Toch is het bijna december en dat heeft ook wel weer iets. Fijn dat je weer naar buiten kunt.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Gonnie