EEN SCHOONHEID MET LANGE BENEN

Het is niet altijd treurnis als de zomer nog geen zomer wil worden. Vooral warmteminnende beestjes zijn dan makkelijker te fotograferen. Zo kwam ik na een koude nacht een mooie langbenige dame tegen in het bos. Ze had geen bezwaar om voor me te poseren en liet zich van haar mooiste kant zien. Een prachtig glanzend lijf met fraaie gele strepen, je moet het maar bedenken. Eigenlijk is hier sprake van plagiaat, want in deze outfit doet ze enigszins denken aan een wesp. Dat is opzet. Anderen die het op haar leven hebben voorzien schrikken af omdat ze een angel vermoeden en daar hadden ze al eens kennis mee gemaakt. Pure zelfverdediging dus. Het gaat om een langpootmug dame, maar dan wel een hele mooie. Ze heeft ook een prachtige zondagse naam : Ctenophora elegans. Elegant, dat is ze zeker!

VLIEGJES BINNEN EN BUITEN

Vandaag zat de zesde op het keukenraam. Een klein vliegje met, net als alle boorvliegjes, mooi getekende vleugeltjes. Het is een Middellandse-Zee vlieg ( Ceratitis capitata ). Ik denk dat ik het heb meegenomen met een citrusvrucht uit Turkije. Helaas is dit mooie beestje ten dode opgeschreven. Er is geen voedsel en het is hier te koud. Meestal liggen ze na een paar dagen dood in de vensterbank Dit vliegje is dus een zogenaamde boorvlieg ( Tephritidae ). Een vliegensoort die over de hele wereld voor komt en soms zelfs schadelijk kan zijn in cultuur gewassen. Gelukkig zijn de meeste niet schadelijk en leven op allerlei wilde planten. Er zijn vliegjes die het houden bij een soort plant, maar er zijn er ook die een groot aantal soorten bezoeken. Ze leggen hun eitjes in stengels, bloemknoppen en vruchten van de planten. Het is nu de tijd om ze te zien. Vooral de Akkerdistelgalboorvlieg ( Urophora cardui ) is gemakkelijk te vinden. De in de stengel van een Akkerdistel gelegde eitjes vormen een duidelijk zichtbare gal en kan het hele jaar worden gevonden. Niet alle boorvliegjes zijn gal vormers, maar die vliegjes kun je vinden door op zonnige, niet te winderige zomerdagen rustig rond te kijken in rijk gevarieerde vegetaties. Er zijn meer kleine vliegjes met mooi getekende vleugeltjes zoals bijvoorbeeld de Prachtvliegen ( Ulidiidae ) en veel Fruitvliegjes ( Drosophilidae ). Een gemakkelijk te herkennen soort is de Rivellia die hoort bij de familie van de Platystomatidae en in veel tuinen gewoon voorkomt. Kijk maar eens rond en geniet van dit kleine grut, want wie het kleine niet eert............

de dood in de vensterbank

zorgen voor nageslacht

graag zitten ze aan de onderkant van een blad

mooie oogjes en mooie vleugeltjes

een distelgal

verstoppetje spelen met de camera

SPINNENSPINSELS

Philaeus chrysops genietend van de Turkse zon

Rondstruinen in de natuur iets mooiers kan ik me niet voorstellen. Vaak ga ik alleen op pad, maar ook geregeld met een groep. Het zijn dan wel allemaal soortgenoten om zo te zeggen. Het probleem met mij is dat ik me niet altijd houd aan het onderwerp van zo'n dag. Adders, plantjes, libellen of vlinders en vogels excursies, altijd zie ik wat anders. Het gevolg is dat ik dan vaak tientallen meters achter de groep en buiten de paden rondkruip. Zo kwam ik op de laatste excursies allerlei knutselwerkjes van spinnen tegen, waarvan hier een aantal staan afgebeeld. Spinnen, veel mensen hebben er een hekel aan vooral binnenshuis of zijn er bang voor en vinden ze griezelig. Naar mijn mening zijn het pracht beesten en ook nog eens heel erg nuttig om het insecten leger wat in toom te houden. Sommige zijn ook heel erg mooi gekleurd en daarom zit er ook eentje bij uit Turkije. Geniet of griezel er maar van.

een eigen huis

het afval buiten de deur

het huis, bij de achterdeur de resten van een juffer en boven bij de voordeur een oude jas

eipakketje op het blad van riet



een huisje van een tot kokertje aaneen gesponnen berkenblad



kamperen in een koepeltentje



VLEESETERS EN ORCHIDEEEN



<>

<>

Kleine zonnedauw in knop



Aan de weg van Anlo naar Anderen staan links en rechts auto's geparkeerd. Rondom een publikatiebord staat een grote groep mensen aandachtig te luisteren. Ali Klinkhamer is aan het woord. Ze verteld het een en ander over het natuurgebied het Eexterveld. De afdeling Zuidlaren van het IVN heeft deze avond een publieks excursie georganiseerd. Voorwaar een groot succes, de groep moet in tweeen worden gesplitst. Een beetje lastig met een oneven aantal deelnemers. Er wordt besloten niemand doormidden te hakken, waardoor de ene groep iets groter is dan de andere. De twee groepen trekken het veld in, regelmatig wordt stilgestaan bij een bijzonder vaak heel zeldzaam plantje en dat zijn er nogal wat. Ik zal ze niet allemaal opnoemen, maar neem maar van mij aan dat het een heel uniek gebied is. Ik beperk me vandaag tot de zonnedauw en de gevlekte orchis. Van de zonnedauw groeien er twee soorten, de kleine en de ronde. Omdat ze op hele arme grond groeien en geen voedsel uit de bodem kunnen halen zijn het vleeseters geworden. Met hun op dauwdrupjes gelijkende kleefstofhaartjes wordt elk insektje langzaam in het blaadje gerold. Het eiwitrijke gedeelte wordt opgelost en door het blad opgenomen. Daarna ontrold het zich weer en zien we de uitgezogen chitine huidjes op het blad liggen. De hele wandeling zie je steeds weer van die rose-rode plekken met zonnedauwplantjes. De kleine gaat binnenkort bloeien en staat volop in knop. De ronde is nog niet zo ver en zal dus wat later in de zomer bloeien zodat ze elkaar niet te veel in de weg zitten wat bestuivers betreft. Het lijkt me overigens een hachelijke zaak om als insekt zo'n heel klein wit bloempje te bezoeken om er wat honing of stuifmeel uit te snoepen. Voor je het weet ben je vastgeplakt en wordt je als dank opgegeten.



Kleine zonnedauw, klein iets langwerpig blad





Na de maaltijd




Ronde zonnedauw, rond blad



In het hele gebied staan momenteel grote hoeveelheden van de gevlekte orchis in bloei. Wat erg opvalt is de enorme variatie aan bloemkleur en de tekening op de bloemlip. Je raakt er niet op uitgekeken of gefotografeerd. Hele donkere en hele licht gekleurde, kleine en hele grote planten, soms wel 40 cm. hoog.

Als klap op de vuurpijl komt er dan ook nog een welriekende nachtorchis in beeld. Iedereen op de knieen om de wat zwoel zoetige geur op te snuiven. Sommigen menen hierin een wat te zwaar geparfumeerde dame te herkennen. Deze orchidee heeft het echter wel nodig want door haar bleke kleur trekt ze overdag geen bestuivers aan. Nee, als het straks donker is, dan komen de nachtvlinders met hun lange roltong langs.  Kleur hebben die in het duister niet nodig, maar de geur is onweerstaanbaar. Zouden de dames deze truc dan toch uit de natuur hebben gepikt?



Welriende nachtorchis

BOKKEN IN HET BOS

Een prachtige zes-ender kijkt nieuwschierig om

Maandag maakte ik een wandeling door het Noordlaarderbos bij, hoe kan het ook anders, Noordlaren. Het bos is eigendom van Natuurmonumenten en vrij toegankelijk. Op zich is dat niet verkeerd, iedereen moet kunnen genieten van de natuur. Zoals zo vaak wordt een dergelijk natuurgebied ook gebruikt om de trouwe viervoeter uit te laten. Dat heeft gevolgen voor de daar levende dieren, want de hond aan de lijn houden is er niet bij. Overdag zijn de reeen dan ook niet meer in het bos te vinden en jongen werpen doen ze ook al ergens anders. Bovendien is een paar jaar geleden erg veel gekapt in het bos, met de bedoeling het voormalige productiebos om te vormen tot een meer natuurlijk bos. Maar is het nu allemaal kommer en kwel? Wel nee, het eerste jaar was alsof er een hevige storm het bos in de vernieling had geholpen en velen vonden het maar niets. Nu echter is daar niets meer van te zien. Hier en daar liggen of staan nog dode stammen, maar heel opvallend is het niet meer. De reeen komen 's nachts weer terug nadat ze zich overdag hebben schuil gehouden in de weilanden en houtwallen in de omgeving. Er is meer variatie in het bos, overal zingende vogels en zoemende insecten. Door de aanwezigheid van veel dood hout komen er echte specialisten voor. Het zijn de boktorren wiens larven leven in die dode stammen. Naast een enkele reebok die zich even laat zien in het hooiland kom je in de zomer deze boktorren vaak tegen op bloeiende planten en struiken zoals bijvoorbeeld de braam. Voor wie op een zonnige dag zijn ogen de kost geeft zal ze zeker tegenkomen. En wat te denken van een kopje koffie op het terras van het Nivon huis de Hondsrug? Zeker doen en even nagenieten.

Tweekleurige smalboktor - Leptura melanura
vrouwtje op de bloem van een braamstruik



Korte smalboktor - Pachytodes cerambyciformis



Gevlekte smalboktor - Leptura quadrifasciata vrouwtje

Gewone smalboktor - Corymbia rubra mannetje een soort die ook in tuinen
regelmatig wordt gevonden

TERUGBLIK - 2.

Nog een paar uit het mooie Turkije, daarna weer verder met de zaken die de komende tijd voor de lens verschijnen.

Slakjes slapend in de zon

Mier op hoge poten

Een kluitje langhoorn bijtjes

Kiekeboe wants

En een kiekeboe poesje

TERUGBLIK-1.

Even een paar plaatjes uit Turkije. Ik ben druk bezig alles op een rijtje te zetten. Tussendoor maak ik ook al weer nieuwe foto's. Het lijkt wel een verslaving, alles moet op de foto lijkt het wel. Nou ja, ieder heeft toch recht op zijn eigen afwijking ?

Spin in onzichtbaar web. Je zal er als vlieg maar in trappen

Bloem van Baard haver ( Avena barbata )

De duizenden ogen van een grote daas. Een liefhebber van mensenbloed!

HELP ! MIJN ROOS....



de vette meikever





witvlakvlinder rupsje





en zijn grote broer



Wat kan een mens het druk hebben. Niet erg als het komt door leuke dingen. Vakantie in Turkije, weekendje Texel, verjaardags- en andere feestjes, daar is niks mis mee. Maar dan.....het huis, spinnenwebben, stof, een berg wasgoed en ramen waar je bijna niet meer door naar buiten kan kijken. Dat is een, dan nog de tuin. Het gras gaat rustig door met groeien en overal staan planten uitgebloeid, dorre tulpenresten, door regen neergeslagen plantjes en planten die zijn opgekomen op plekken waar ze eigenlijk niet moeten staan. Aan de slag dus om en in het huis. Toch kom je soms leuke dingen tegen, bloemen die in bloei zijn gekomen, pimpelmeesjes die zijn uitgevlogen en nog wat rond hangen in de buurt en vrolijk kwakende groene kikkers in het vijvertje. Mijn klimroos 'New Dawn' was los geraakt van het hekwerk en moest worden opgebonden. Sta ik voor de roos met al flink wat mooie knoppen, valt mijn oog op een dikke vette meikever die hangend aan een takje een rozenblaadje verorbert. Nou ja een zo'n meikever denk ik, moet kunnen. Bij het opbinden zie ik iets op een blaadje. Het is een heel klein rupsje met nog een uitgetrokken jasje er naast. Op een ander blad een wat grotere en nog een en nog een. Het zijn de rupsen van de Witvlakvlinder ( Orgyia antiqua ). Mooie rupsen dus laat ze hun gang maar gaan. Op een ander blad zit ook iets wat op een rups lijkt, maar het niet is. Het zijn de larven van de rozenbladwesp, ook wel bastaardrupsen genoemd. En dan.......op elke jonge scheut luizen en nog eens luizen. Jong en oud op een kluitje doen ze zich te goed aan de sappen uit mijn roos. Hoe het afloopt deze zomer met mijn roos? Ik zal het rustig afwachten en kijken wat moeder natuur met haar voor heeft.



rozenbladwesp larfjes



sapzuigende kolonie bladluizen