BOKKEN IN HET BOS

Een prachtige zes-ender kijkt nieuwschierig om

Maandag maakte ik een wandeling door het Noordlaarderbos bij, hoe kan het ook anders, Noordlaren. Het bos is eigendom van Natuurmonumenten en vrij toegankelijk. Op zich is dat niet verkeerd, iedereen moet kunnen genieten van de natuur. Zoals zo vaak wordt een dergelijk natuurgebied ook gebruikt om de trouwe viervoeter uit te laten. Dat heeft gevolgen voor de daar levende dieren, want de hond aan de lijn houden is er niet bij. Overdag zijn de reeen dan ook niet meer in het bos te vinden en jongen werpen doen ze ook al ergens anders. Bovendien is een paar jaar geleden erg veel gekapt in het bos, met de bedoeling het voormalige productiebos om te vormen tot een meer natuurlijk bos. Maar is het nu allemaal kommer en kwel? Wel nee, het eerste jaar was alsof er een hevige storm het bos in de vernieling had geholpen en velen vonden het maar niets. Nu echter is daar niets meer van te zien. Hier en daar liggen of staan nog dode stammen, maar heel opvallend is het niet meer. De reeen komen 's nachts weer terug nadat ze zich overdag hebben schuil gehouden in de weilanden en houtwallen in de omgeving. Er is meer variatie in het bos, overal zingende vogels en zoemende insecten. Door de aanwezigheid van veel dood hout komen er echte specialisten voor. Het zijn de boktorren wiens larven leven in die dode stammen. Naast een enkele reebok die zich even laat zien in het hooiland kom je in de zomer deze boktorren vaak tegen op bloeiende planten en struiken zoals bijvoorbeeld de braam. Voor wie op een zonnige dag zijn ogen de kost geeft zal ze zeker tegenkomen. En wat te denken van een kopje koffie op het terras van het Nivon huis de Hondsrug? Zeker doen en even nagenieten.

Tweekleurige smalboktor - Leptura melanura
vrouwtje op de bloem van een braamstruik



Korte smalboktor - Pachytodes cerambyciformis



Gevlekte smalboktor - Leptura quadrifasciata vrouwtje

Gewone smalboktor - Corymbia rubra mannetje een soort die ook in tuinen
regelmatig wordt gevonden