VRETERIJ-2

al weer en ei

Zoals ik op 7 augustus al schreef over de schranspartij van de rupsen van het koolwitje en de verwachting uitsprak dat in mijn tuin hetzelfde zou gebeuren als bij mijn overburen; het is geschied. Het Groot koolwitje heeft zich wel laten zien in mijn tuin maar is niet tot eierleggen gekomen. Het kleine koolwitje was wel zeer aktief en heeft goed haar best gedaan, vooral op mijn koolzaadplant en het klein geaderd witje heeft haar jongen mijn gele waterkers op laten vreten. Ondanks dat de rupsen van het kleine koolwitje al grote delen van de koolzaadplant hadden verteerd legden de dames rustig nog meer eitjes op de plant. Er zitten nu drie leeftijden rupsen op en van de plant is bijna niets meer over. Erg? Wel nee, voor vrolijk fladderende vlinders, ook als het  "maar" witjes zijn, moet je wat over hebben toch ?

eten, eten zonder onderbreking

jong en oud gaan het blad te lijf

moe is moe van het eierlegge en rust even uit in de zon

nog even en al wat rest is een kale stronk!

3 WITTE BLOEMBLAADJES







Pijlkruid - Sagittaria sagittifolia



Het mooie weer deed mij mijn fiets beklimmen om een rondje Zuidlaardermeer te gaan maken.  In de Kropwolderbuitenpolder nog weer genoten van de witwangsterns en geoorde futen. Het is warm, de Schotse hooglanders die er grazen doen het nu op een andere manier. Tot hun buik staan ze in de sloot en eten van het sappige groen aan de waterkant. Regelmatig stap ik af om naar al het moois te kijken wat ik zoal tegen kom en op de foto zet. Na een heerlijk broodje paling fiets ik door de Oostpolder bij Noordlaren, In de sloten bloeien zwanebloemen en allerlei witbloeiende planten. Het valt op dat deze witte bloemen allemaal drie witte bloemblaadjes hebben. Het zijn Pijlkruid, Kikkerbeet en de Waterweegbree. Pijlkruid en Waterweegbree horen tot de familie van de Alismataceae, het Kikkerbeet hoort tot de Waterkaardefamilie ( Hydrocharitaceae ) samen met o.a. Krabbenscheer en Waterpest. Allemaal bloeien ze met bloemen met drie, meestal witte, bloemblaadjes. Tijdens het fotograferen van deze bloemen fladdert er iets naast me in het gras. Het is een pas uitgeslopen Koperuil. Hij ziet er prachtig uit en moet natuurlijk op de foto. Zittend halverwege de steile slootkant valt dat niet mee. Bij wasik in de sloot gegleden, maar kan me nog net vast grijpen en een grote graspol, maar de foto was gelukt!



Bloempluim









Het prachtige paarse hart van de pijlkruid bloem

Een afzonderlijk bloemetje van de Waterweegbree - Alisma plantago-aquatica

Soms zijn ze iets rose gekleurd

Sloten vol bloeiende kikkerbeet

Pas ontloken bloem van het Kikkerbeet - Hydrocharis morsus-ranae

Koperuil - Diachrysia chrysitis

WADKANTERS

Zoals beloofd nog een serie van mijn dagje bij Noordpolderzijl. Behalve leuke planten is er altijd nog veel meer te zien aan de wadkant. Vogels natuurlijk en allerhande aanspoelsel. Plastic zoals overal langs de kusten over de hele wereld. Gelukkig viel het deze keer nogal mee, of was het kortgeleden opgeruimd? Aan de vloedlijn vind ik een stuk hout met uitgeloogde zeepokken en een lege, gapende schelp van de Japanse oester. Iets wat aan een sleepnet over de bodem heft gerold wordt lanzaam weggestopt in een bedje van Zeealsem. Een kokmeeuw kijkt ietwat droef voor zich uit, zijn mooie donkere kap begint langzaam te veranderen in het oorwarmertje van de winter. Ik had het al gehoord, de vloed komt opzetten en de greppels beginnen zich weer te vullen. Het water voert in mooie waaiers grijsgroen wadschuim met zich mee. Tijd om het hogerop te zoeken. Op de kwelder bloeien laag bij de grond kleine rose bloempjes. Twee soorten schijnspurrie. Het ene is de Gerande schijnspurrie met altijd meer dan 8 meeldraadjes en de andere is de Zilte schijnspurrie met altijd minder dan 8 meeldraadjes. Het was een mooie dag, zonnig en weinig wind en veel te zien, een gezonde dag voor lijf en geest!



zeepok



Japanse oester - Crassostrea gigas

Langzaam wordt de rommel overgroeid door de Zeealsem - Artemisia maritima

Daar verdwijnt de zomerkap

Wadschuim

Gerande schijnspurrie - Spergularia media, tel de meeldraadjes maar

Zilte schijnspurrie - Spergularia salina, veel minder dan 8 meeldraadjes dus.

WADBLOEMPJES

NOORDPOLDERZIJL

Vandaag beloofde een mooie dag te worden, dus besloot ik de wadkant weer eens op te zoeken. Noordpolderzijl leek mij een goed idee, kon ik tussen de middag lunchen in het Zielhoes. Er stond een zacht briesje en de zon scheen volop. Dit in tegenstelling verder het Groningerland in, daar waren donkere wolken te zien waar het zichtbaar uit regende. Het was eb en er lagen enkele boten in het haventje te wachten op opkomend water. Rustig is het er, iedereen geniet van het mooie weer, het mooie uitzicht en een lekker hapje op het terras of op de boot. Met een goed gevulde maag ga ik aan de sjouw. Heel erg ver kwam ik al niet want mijn oog viel direct op een mooie aardbei klaver in bloei en in vrucht. Aardbeiklaver is een echte liefhebber van de kust, net als de volgende planten die ik fotografeer deze middag. De volgende is het melkkruid dat zich had genesteld in voegen tussen de bestrating. Het doet wat denken aan een vetplantje en er zaten nog een paar bloemetjes aan. Heel klein maar wonderschoon van vorm en kleur. Langs een rand tussen het gras en de bazaltblokken van de dijk groeide Schorrenzoutgras. Het is helemaal geen gras maar heeft wel grasachtige blaadjes. De bloempjes zitten aan een aar van soms wel 20 cm. lang. Niet erg opvallend, maar van dichtbij ook weer prachtig om te zien. Op een voedselrijke plek met klei en aanspoelsel groeide een plantje van de Grove varkenskers. Ook weer zo'n klein, laag bij de gronds gewasje. Het is een familielid van onze kool en tuinkers, allemaal behorende tot de kruisbloemenfamilie. Het witte kruisbloempje is heel klein zo ongeveer 2 tot 3 mm. Op de dijk en op de kwelder groeien verschillende grassoorten, maar tussen de naden in de verharding stond een heel klein grasje van ongeveer 10 cm. hoog. Het zal de meeste vakantiegangers niet zijn opgevallen, ze lopen er gewoon overheen. Het is de Dunstaart, voor het noorden van ons land een niet algemeen voorkomende soort. Natuurlijk groeien er veel meer soorten planten en zijn er vogels te zien en nog veel meer leuke dingen. Daarover meer in een volgende blog.

Aardbeiklaver - Trifolium fragiferum

Aardbeiklaver vrucht

Melkkruid - Glaux maritima



Melkkruid hoort tot de Sleutelbloemfamilie ( Primulaceae )



Schorrenzoutgras - Triglochin maritima

Schorrenzoutgras, een heel klein bloemetje

Grove varkenskers - Coronopus squamatus

Dunstaart - Parapholis strigosa

VRETERIJ

knop,

bloem en.....

zaad, allemaal eetbaar en niet alleen voor rupsen!

Zo, nu maar weer eens een blogje de wereld insturen. Na een drukke tijd, je zal maar gepensioneerd zijn. Met het achterstallig fotowerk weggewerkt en de tuin weer wat op orde, moet het kunnen. Tussentijds blijf ik maar alles op de moderne gevoelige plaat vast leggen. De tijd gaat snel en er is zoveel te zien en te beleven. Vandaag de post verzorgd voort de overburen, zoals altijd als ze met vakantie zijn. Langs het hek van hun voortuin groeit elk jaar weer oost-indische kers. Ieder jaar komen ze vanzelf weer op. De oranje rode krijgen steeds meer de overhand. Makkelijke planten zijn het en nog lekker ook. De bloemen kun je eten en de jonge zaden kun je inmaken en als kappertjes gebruiken. Nu had ik de laatste tijd geregeld grote koolwitjes rond zien vliegen en hoopte dat ze eitjes zouden leggen op wat koolzaad planten in mijn tuin. De kleine witjes deden dat wel, maar de grote ging mijn tuin voorbij. Toen ik, nadat de postbus aan de overkant was geleegd, nog een paar o.i.kers bloemen plukte viel mijn oog op een beschadigd blad. Jawel hoor, daar had moeder groot koolwitje haar eieren gelegd, op de o.i.kers van de overburen. De jonge rupsjes vraten met z'n allen het mooie ronde blad met gretig happende bekjes op. Een ander groepje deed zich tegoed aan een bloem. Veel was er al niet meer van over. In mijn tuin staat op diverse plekken ook o.i.kers. De komende dagen maar eens opletten of ze ook bij mij eitjes heeft gelegd. En de koolzaad plant zal wel opgegeten worden door de kinderen van het kleine koolwitje.

kleine vretertjes

en op is de bloem