BEESTJES BINNEN EN BUITEN

Als het even niet mogelijk is langere struintochten in de natuur te maken is het heel erg prettig als de natuur bij jou komt. Rond om het huis en zelfs vanaf de bank voor het raam of op de kamervloer alles binnen handbereik. Zo nu en dan vind ik op de gladde laminaatvloer een klein donker kogeltje. Het is de Rol pissebed ( Armadillidium vulgare ). Als zo'n diertje door wat voor oorzaak ook op zijn rug op die gladde vloer komt te liggen kan het met geen mogelijkheid weer op de been komen. Het heeft geluk als ik het op tijd ontdek en het buiten de deur zet waar het van mij rustig mag verder leven.
In de vensterbank ontwaarde ik een broodmagere Schorsmarpissa ( Marpissa muscosa ) net als het Zebraspinnetje ( Salticus scenicus ) een familielid van de Springspinnen ( Salticidae ). Het arme beest had vermoed ik, gehoopt op wat vliegjes op het raam. Helaas, door het koude voorjaar was er nog niets naar binnen gevlogen en zat ze tevergeefs op de loer.
Nu de nachtvorsten voorbij zijn is het weer tijd geworden 's avonds bij de buitenlamp te kijken naar op het licht afgekomen nachtvlinders. De oogst is nog niet erg rijk, naast een enkele Grote voorjaarsspanner ( Agriopis marginaria ) zat er deze week ook een mooie Tweestreepvoorjaarsuil ( Orthosia cerasi ) op de muur naast de lamp. Om het beestje te kunnen fotograferen had ik hem gedurende de nacht in een jampot gedaan en de volgende dag op de laurierkers gezet voor de foto. Dat lukt vaak heel goed, ze zijn dan heel rustig en goed bij daglicht te fotograferen.
Sinds twee weken vertoeven er twee Eekhoorntjes rond mijn woning. Ze hebben het pindanetje in de tuin ontdekt en komen om beurt wat eten. Nooit samen, zodra de ander zich laat zien wordt er gedreigt en met de staart geschud. Als dat niet helpt wordt de aanval ingezet en de indringer verjaagd tot hoog in de oude eik. Pas als het ene dier genoeg heeft gegeten kom de ander. Ze zijn goed uit elkaar te houden, de een is roodbruin de ander is donkerder met iets meer zwarte haartjes in de pels. Het is een genot het gedoe van deze pluimstaarten vanaf de bank met een kopje koffie en een lekker plakje notenkoek te kunnen volgen.

de rolpissebed weer op zijn pootjes gezet

als een klei knikkertje opgerold

de Schorsmarpissa geduldig wachtend op een lekker hapje

keurig poserende tweestreepvoorjaarsuil

pluim de eekhoorn de donkere

pinda na pinda gaat naar binnen

VOORJAAR OF HARTJE WINTER ??

Het is tweede paasdag, op het Schildmeer in het Groningerland wordt geschaatst. Gekker kan het haast niet. Mijn tuinmerelman heeft mij al vroeg gewekt. Luidkeels laat hij horen dat dit zijn tuin is en dat op enkele meters afstand van mijn geopend slaapkamerraam. Het is mij nog te vroeg om op te staan, maar van slapen komt niets meer terecht. Heel het vogelkoor barst los en de bonte specht hamert er lustig op los. Na een poosje stap ik uit bed en zoals elke morgen eerst naar buiten de vogels voeren. Het is ruim -2 op de thermometer en de zon schijnt volop. Ontbijtje, kopje koffie en wat ronddarren in huis, vaatwasser aan want die was na de paasbrunch tot het laatste plekje gevuld. Zo tegen een uur of tien hoor ik een lange rij motoren voorbij lawaaien. De toerrijders zijn uit hun winterslaap ontwaakt en brommen met de nodige decibels het platteland op. Ik besluit naar de Hortus in Haren te gaan om eens te kijken hoe het er daar voorstaat met de Lente en dat valt niet tegen. Lekker beschut bloeit al een mooi polletje primula's en de Grauwe abeel ( Populus canescens ) heeft al hangende katjes, maar houdt de helmhokjes nog even gesloten.

Eigenlijk vind ik ze dan op hun mooist. In de Chinese tuin bloeit en geurt de Chimonanthus praecox een vrij grote struik afkomstig uit , hoe kan het ook anders, China. Langs de paden groeit, bloeit en geurt een als haagje geknipt, groenblijvend heestertje. Het is de Sarcococca ruscifolia, een echte winter en vroege voorjaarsbloeier en ook al weer afkomstig uit China. In het arboretum kom ik een bijna in bloei staande Parrotia persica tegen. Deze grote struik of kleine boom komt uit Perzie, tegenwoordig Iran geheten. Het is een echte maart bloeier maar is door de winterse perikelen vertraagd. Het lijkt de NS wel. Overal bloeien Crocussen en Sneeuwklokjes en Net irisjes ( Iris reticulata ).  En dan ineens het verschil, langs de donkere bosrand van de Laarmantuin ligt op de gracht een centimeters dikke ijslaag waar zelfs nog sneeuw op ligt, terwijl 150 meter verderop Kleine vosjes rond de Crocussen fladderen. Een verschil van zeker 15 graden!! Op de terugweg nog even langs de grote rotstuin waar Stinkend nieskruid ( Helleborus foetidus ), een zusje van de Kerstroos in bloei staat. Dan maar weer es op huis aan met ondanks de schaatsers op het Schildmeer een echt voorjaarsgevoel.

Chimonanthes praecox

Chimonanthes van onder af bekeken

De hele kleine bloemetjes van de Sarcococca geuren desondanks erg sterk

Grauwe abeel op zijn mooist

en in close-up nog mooier

Bijna open de Parrotia persica

Net-iris heet zo vanwege het netvormig omhulsel van de bol, ok wordt hij wel Gegroefde iris genoemd in sommige lectuur

Iris 'Katherine Hodgkin' een hybride soort uit 1958

een echt midwinter plaatje !

Stinkend nieskruid

BOOM-BAST - 01

Al zo'n jaar of vijf fotografeer ik de huid van bomen en struiken of als je het zo noemen wilt de schors. Wat dan opvalt is dat er heel veel variatie bestaat. Elke soort heeft zo zijn eigen bast, maar ook binnen dezelfde soort zit veel verschil. Jonge en oude bomen zijn heel veschillend of de standplaats doet andere bast ontstaan, denk maar aan een natte of droge plek, voedselarm of voedselrijk, het heeft allemaal zijn effect op de groei van een boom en zijn beschermende bast. Dan heb je nog beschadigingen veroorzaakt door storm, vraat, snoeiwerk enz. Deze week, hoewel het koud was, een ommetje gemaakt en een aantal foto's genomen van de Chamaecyparis lawsoniana, in het Nederlands Californische cypres genoemd. Een zeer veel voorkomende conifeer, vaak gebruikt als haag doordat hij goed te snoeien is. Als vrijstaande boom kan hij met gemak 15 meter of meer hoog worden. Er zijn vele varieteiten en vormen uit gekweekt. Dwerg vormen, kleine zeer lage bolvormige, dan weer soorten met anders gekleurde 'bladeren' ( zeg maar schubben ) zoals blauw, goudgeel, zwavelgeel of roomwit, of hangende takken zogenaamde treurvorm. Veel mensen gebruiken deze plant liever dan de ook veel gebruikt Thuja ( Levensboom ), vanwege zijn frisse geur. De Thuja vinden veel mensen onaangenaam ruiken, zoiets als kattenpies.

KORSTJES

De zon schijnt, maar kan mij niet verwarmen. Een harde wind uit oostelijke richting doet de gevoels temperatuur dalen naar zo'n min tien graden. Het lijkt wel of ik op de Noordpool ben. Dik ingepakt, muts diep over de oren, handschoenen aan en een das om was ik naar buiten gestapt. De harde wind heeft heel wat dood hout uit de bomen gewaaid en dat is nou precis wat ik zoek. Op deze dode takken groeien vaak zwammen. In dit geval ben ik op zoek naar korstzwammen, een zwamsoort die stijf tegen het substraat, als een korstje groeit. De afgelopen week had ik al wat gevonden en was op naam gebracht door mycoloog Inge Somhorst. Prachtige structuren hebben deze zwammen naast ook mooie kleuren. Een aantal takken heb ik meegenomen om in mijn beschutte tuin te fotograferen. Het zijn algemeen voorkomende soorten die vrijwel overal gevonden kunnen worden. Dus, al is het weer soms nog zo bar en boos, het is altijd de moeite waard om de kachel even te verlaten en op pad te gaan.

PAPIERZWAMMETJE - Meruliopsis corium op takje van een beuk

ORANJE RODE KORSTZWAM -  Peniophora incarnata  op hazelaar

DONZIGE KORSTZWAM - Cylindrobasidium laeva close up

DONZIGE KORSTZWAM - op Haagbeuk ( Carpinus betulus )

PAARSE EIKENKORSTZWAM - Peniophora quercina op beuk inplaats van eik

KRIJG JIJ OOK HET HEEN EN WEER ?

Vanmorgen toen ik om half acht het gordijn van de slaapkamer open trok zag ik een witte wereld, weer geen voorjaar. Er lag ruim 5 cm. sneeuw. Toen ik even later buiten kwam was de temperatuur boven nul en had het 's nacht ook niet gevroren. Eerst de voedertafel sneeuwvrij, voer erop en dan wat foto's gemaakt van deze winterse toestanden. De crocusjes hadden hun bloemen stijf gesloten en staken nog net boven de sneeuw uit. De kerstroos zal zich wel weer goed gevoeld hebben, echt kerstig met al dat witte spul op z'n kop. Of de viooltjes het leuk vonden? Ik denk het niet want ze lieten hun op gezichtjes lijkende bloemen mistroostig hangen. Aan het eind van de morgen echter brak de zon door en steeg de temperatuur heel snel en was het om twee uur al boven de tien graden. De sneeuw was verdwenen en..... het was lente! De crocusjes stonden met wijdopen bloemen de rond zoemende bijen te lokken, terwijl ik even lekker op de bank achterin de tuin van de weldadige zon genoot. Vanavond kwam het weerbericht akelig kort door de bocht dat gevoel de kop indrukken. Het wordt weer kouder met vorst in de nacht en mogelijk ook weer sneeuw. Ik krijg er het heen en weer van!!

VERANDERLIJK

Niets is verandelijker dan het weer wordt vaak gezegd. Dat hebben we kunnen meemaken de laatste tijd. Begin vorige week zat ik in de tuin mijn lunch te nuttigen. Lekker in de zon en uit de nauwelijks aanwezige wind. Lekker in de tuin bezig tussen alle bloeiende voorjaarsbodes, zoemende bijen en rond fladderende vlinders. Slechts twee dagen heeft het geduurd toen kwam koning winter weer het heft in handen nemen.Daar stonden ze de voorjaarsbodes, kleumend in de sneeuw en vrieskou. Gevoelstemperatuur min tien graden. Maar gisteren kwam de zon er een poosje bij en begon met sneeuw ruimen. En vandaag? Terwijl het zuiden van ons land en grote delen van Europa in alarmfase oranje verkeerden scheen hier de zon volop. En die maartse zon die heeft kracht! De voorjaarsbodes strekten hun rug en de kleur in de tuin keerde terug. Zelfs tijdens het wegsmelten van de sneeuw had de zon een bloemetje van het longkruid wakker gekust.

Boerencrocus - Crocus tommasianus

Crocus sieberi var. tricolor

Crocus chrysanthus met zwaar met stuifmeel beladen honingbij

zonnebadend citroentje

vijf dagen later, alles in de diepvries

koud he?

wakker gekust door de zon van vandaag

ook de houtduif kan weer genieten

de Euphorbia amydaloides var. robbiae heeft de volle zon te pakken

net als de Anemone blanda

Nu maar hopen dat het voorjaar wordt en dat we niet eerst nog een tijdje herfstweer krijgen. Niet te veel naar het weerbericht kijken lijkt me, of dat helpt?

SPIEGELING

Woensdagmiddag, de zon schijnt dus de tuin in want er is nog genoeg te doen. De cultuurvormen van Crocus sieberi en Crocus chrysanthus staan met wijdopen bloemen te wachten op de bestuivers. Slechts een enkele vlieg heb ik gezien, nog even wachten op de hommels en bijen dus. Overal beginnen planten al wat groei te vertonen. Het longenkruid zit dik in de knop, ja het voorjaar komt er nu echt aan. Morgen begint de meteorologische LENTE !! Genoeg over het voorjaarsgebeuren, eerst aan het werk. In mijn tuin staan twee grote flessen, eentje van helder glas waar ooit zoutzuur in heeft gezeten en een andere van groen glas eens gevuld met rode wijn. Geloof me ik heb hem niet leeggedronken, ik moet helemaal niets hebben van alcoholische dranken. Deze flessen staan daar gewoon ter decoratie. Het is altijd heel erg verassend wat er in zo'n fles gebeurt. De groene is lek er zit een groot gat onderin zodat er in de zomer zo maar een plant in groeit. In de winter zitten er ijsbloemen in of ligt er een kunstig gedrapeerd laagje sneeuw op. En gisteren zag ik mijn huis zich spiegelend  in de fles, leek me leuk voor een wat groenig, waterig uitziend plaatje.