PLANTENPORTRET - 02

'Scarletta' ontluikend in de lentezon

Druifheide. Als je bij een kweker, hovenier of een tuincentrum hier om vraagt zullen ze je raar aan staan kijken. Het antwoord zal zijn: "Nooit van gehoord". Sommige cultuurplanten hebben een Nederlandse naam gekregen die nooit wordt gebruikt. Dit is ook hier het geval.Vraag je om een Leucothoe, wordt het een stuk makkelijker. In ons land worden drie soorten gekweekt de Leucothoe racemosa, L. axillaris en L. fontanesiana. De racemosa wordt het minst vaak aan geboden. Het zijn vooral de andere twee soorten die we tegenkomen. Van de L. axillaris wordt de rood uitlopende en in de winter iets purper aangelopen cultuurvorm 'Scarletta' vaak aangeboden onder de oude naam 'Zeblid'. Bovendien blijft hij een stuk lager dan zijn wilde vorm en zal niet boven de een meter uitkomen. Van de L. fontanesiana komen we vooral de cultuurvorm 'Rainbow' tegen. Deze vorm wordt ongeveer een meter hoog en heeft bont blad dat in het voorjaar bij het uitlopen allerlei tinten rose, oranje, geel en groen laat zien. In de winter ook weer bladhoudend en vaak iets minder bont gekleurd. Zoals de naam Druifheide al doet vermoeden horen ze tot de Heide familie ( Ericaceae ). In de natuur komen ze voor in het oosten en zuid-oosten van de VS. Als alle heideachtigen houden ze van een zure, veenachtige en goed vochthoudende bodem. Doordat ze in de winter hun blad houden geven ze extra kleur aan de wintertuin. In mei en juni bloeien ze rijk met witte trosjes bloemen die worden gevolgd door aardige zaaddoosjes die lang aan de struik blijven. Door hun geringe hoogte zijn ze erg geschikt voor de kleine tuin of in een grote pot op het terras.

Een van de vele bloemtrosjes eind mei.

Leucothoe fontanesiana 'Rainbow' in januari.

De 'Scarletta' bij mijn achterdeur in de winter.



Takje vol bloemknoppen