Geplaagd door ziekte en een laptop die het liet afweten eindelijk weer terug op mijn blog. Vandaag schijnt de zon en roept mij naar buiten. Rustig aan, eerst even wat eten, medicijnen innemen en dan in de jas en de Pentax om de nek. Het waait nogal en het voelt kouder aan dan de thermometer aangeeft dus de kraag maar hoog op en de tuin in. Overal ligt nog blad en staan of liggen uitgebloeide planten. Maar daartussen daar komt reeds het voorjaar. Sneeuwklokjes en crocusjes doen hun uiterste best om me in de juiste voorjaarsstemming te brengen. In de schaduw houden ze de knoppen nog gesloten, maar door de zon opgewarmd gaan ze al wat open. Een lieveheersbeestje was al in een dode stengel van een walstroleeuwenbekje ( Linaria purpurea ) geklommen en genoot zichtbaar van de zon. De afgestorven planten van het vorig jaar kregen door de zon ook weer kleur en zorgden samen voor een uurtje tuin en foto plezier. De nervatuur van een halvergane hortensia bloem, de zaaddoosjes van de teunisbloem en het helmkruid, ja zelfs de afgesneden stengel van een reuzenbalsemien veranderde in een waar kunstwerkje!
Fijn dat je er weer bent!
BeantwoordenVerwijderenEn gelukkig zien we de eerste prille voorjaarsbloeiers weer verschijnen. Prachtige foto's, vooral de laatste drie. Van harte verder beterschap gewenst.
Ah ik miste je al in bloggerland, maar nu duidelijk waarom.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je weer wat in de running bent.
Een mooie blog heb je weer gemaakt met aandacht voor de kleine
details die de natuur zo mooi maakt.
Compliment voor de fraaie foto's, zo krijg ik toch wel heel veel
zin in de lente.
Natuurkieker Coby
Hoi Ubel,
BeantwoordenVerwijderenOok ik had je al gemist. Fijn dat het wat beter met je gaat. Jij ziet echt al voorjaarsbodes in je tuin. De laatste creatieve foo's mogen er zijn, heel mooi gedaan.
Groetjes, Gonnie
Laat die lente maar komen! Het beste,
BeantwoordenVerwijderengroet,
Angelika