 |
| hoogtezon |
Dacht ik na de eerste nachtvorst het is gebeurd, de winter komt eraan. Niets is minder waar. Het lijkt wel of de opwarming van onze aardkloot een sprintje trekt. Vanmiddag fladderde mevrouw Atalanta van het ene zonnebad naar het andere. Lekker zonnen op goudgeel beukenblad. Vandaag was mijn hardwerken dag. Een hoek van de tuin is toe aan een renovatie. Alle planten eruit, de grond los spitten en compost er door mengen. Daarna moeten de planten worden gescheurd en de jonge scheuten worden teruggeplant. De tulpen, narcissen en al het kleine bolletjesspul moeten ook nodig de grond in. Een tegelpad midden door de border moet er komen. Zo kan straks overal beter bij. Je haalt je wat op de hals, maar eenmaal begonnen, moet je door. Tijdens dat gewroet kom ik allerlei beestjes tegen. Veel spinnen en spinnetjes van verschillende soorten. Loopkevertjes, een leliehaantje en pissebedden. Mijn groene kikkers hadden zich al ingegraven onder het mos. Lodderig kijken ze me aan. Gelukkig heb ik er niet een geraakt met de schop of de mestvork. Ik zet ze aan de andere kant van de tuin tussen de takken van de houtril. Snel opgewarmd door de zon kruipen weg. Daar zal ik ze niet meer storen. Een diertje wat ik vaak tegen kom is de tuinduizendpoot ( Haplophilus subterraneus ). Zodra ze het daglicht zien beginnenze te kronkelen, zoeken een plek met losse aarde op en verdwijnen zo snel mogelijk weer onder de grond. Soms zijn ze bijn 10 cm. lang, geel van kleur en met heel veel pootjes, zo tussen de 77 en 83 paar. Wel iets minder dan duizend dus.
 |
| duizend pootjes ? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten