Hoornaar-nest |
Nog is het aardig weer. De komende dagen zal het anders zijn zegt de weerman. Regen en harde wind en een stuk kouder. Ja, wat wil je het is herfst. Het weekje zomer was een goedmakertje voor de afgelopen zomer. Het blad aan de bomen kleurt en begint al te vallen. Nog is er weinig wind. Alleen in het bos hoor ik in de stilte het blad zachtjes vallen. De af en toe vallende eikels maken heel wat meer herrie. Tussen het mos en de bladeren paddenstoelen in vele soorten. Op dode takken en stronken weer andere soorten. Spinnen hebben het bos vol gehangen met webben. Ze willen graag de buikjes rond eten nu het nog kan. De bonte specht hakt op een dode stam op zoek naar een lekker hapje. Onder een stuk dood hout vind ik een wespen koningin. Ze is dik en vet en heeft hier al een plekje gevonden om de winter door te komen. In een holle dode eik zit een groot nest van de hoornaar ( Vespa crabro ), onze grootste wesp. De stam staat lekker in de zon. Het is dan ook een drukte van belang. De zware bromtonen duidelijk hoorbaar, vliegen ze af en aan. Hard werken om zoveel mogelijk bij elkaar te krijgen om het volgend voorjaar te halen. Dit nest zit er al een aantal jaren. Soms zit er een groot bouwsel aan de buitenkant van de stam. Nu echter vliegen ze in en uit een aantal gaten. Vermoedelijk hebben ze binnen wat meer ruimte gekregen en afgezien van een grote uitbouw. Nuttige dieren zijn het. Hun jongen worden gevoed met allerlei insekten. In kleine fijn gekauwde balletjes worden ze opgediend. Wespenbitterballen zullen we maar zeggen. Tegenover de mens zijn ze redelijk verdraagzaam. Laat ze maar rustig hun gang gaan. Zolang je niet aan hun nest komt doen ze niets, zijn niet agressief. Doe je dat wel, berg je dan want steken kunnen ze en daar kun je best heel beroerd van worden! Ook mijn werk moet weer doorgaan, zowel in als buiten het huis. Dus aan de slag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten