ONVERWACHTS





Het was heerlijk weer. Met een groep oude sokken ( oud NJN-ers ), op pad rond het Siepelveen bij Zeegse. Het is er vrij rustig deze zaterdag. Iedereen zal wel in de buurtsuper de BBQ-spullen aan het verzamelen zijn. De omgeving ziet er heel anders uit dan een jaar geleden. Staatsbosbeheer heeft flink huis gehouden. Hele stukken zijn ontdaan van stuikgewas en bomen. Een gedeelte was afgezet met schapengaas met binnen deze omheining schapen. Deze afrastering wordt, zoals te zien was, regelmatig verplaatst. De plas lag nu in de zon te bakken en wij hadden er ruim zicht op. Aan de overkant waren een paar mensen met een hond. Die moest natuurlijk steeds weer dezelfde stok uit het water halen. Persoonlijk vind ik dat niet horen in een natuurgebied, maar ja wie ben ik. Al wandelend kwamen we heel wat soorten paddenstoelen tegen. Witte knolamaniet, aardappelbovist, eekhorentjesbrood, pelargonium gordijnzwam, berkenboleet, elfenbankjes en nog veel meer. Al wandelend en fotograferend en keuvelend trokken we verder. Toen de dorst en de lekkere trek zich deed gelden, begon het wandeltempo wat te versnellen. Natuurlijk zijn er altijd figuren die onderweg nog vanalles zien en niet vooruit te branden zijn. Zo bleven wij met drie mensen de achter hoede vormen. Bijna terug bij het beginpunt zagen wie iets in een turfput vol pikzwart water. Kleine steeltjes staken boven de waterspiegel uit. Wat zou dat toch zijn? Het leekt op iets bekends maar het was niet goed te zien. Met een stok haalden we een stukje naar de wal. Blaasjeskruid! Plots zagen we een eindje verder op ook de tere bloempjes zich in het water spiegelen. Dat moest op de foto natuurlijk. De broekspijpen hoog op gestroopt en het water in. Een klein eindje was mogelijk, maar een stap verder kon ik geen bodem meer voelen. Zo diep had ik de put niet verwacht. In een wat moeilijke houding lukte het een aantal foto's te maken. Oef wat stonk dat zwarte veenwater! We namen een stukje mee om te determineren en sjokten de rest van de groep achterna. Toen we aankwamen was iedereen al aan de sapjes en hapjes. Later thuis het plantje op naam gebracht. We hadden het Kleine blaasjeskruid ( Utricularia minor ) gevonden. Dit fraaie waterplantje staat op de rode lijst als kwetsbaar aangemerkt. Een leuke vondst dus. Blaasjeskruid is een bijzonder plantje, het is n.l. een vleeseter. Met de kleine blaasjes tussen zijn draadvormige blaadjes vangt hij kleine diertjes, zoals bijvoorbeeld watervlooien.



klein blaasjeskruid  bloem



de blaasjes tussen de takvormige blaadjes