HONGER



kramsvogel



Regelmatig kwam er eentje langs, pukte wat sierappeltjes en vloog weer verder. Vandaag was dat wel heel anders! De hele Raad van Elf was in mijn boompje neergestreken. Merels, vrouwen en kerels en maar schrokken. Daarbij geholpen door twee kramsvogels en een koperwiek. In enkele uren tijd was het boomje vrijwel leeg. Maar er staat nog een boompje en hup daar ging het hele kluppie. Tot de duisternis viel gingen ze door met schrokken. Hele appeltjes slikten ze soms naar binnen. Natuurlijk viel er genoeg op de grond. Ook daar was een legertje bezig onderwijl mijn sneeuwklokjes plat walsend. Vanmorgen hadden samen ook al twee hele Elstars verorberd. De koperwiek richt zich vooral op de stukjes die nog aan de steeltjes zijn blijven zitten. Rustig pikt hij stuk voor stuk de steeltjes leeg. En mijn merelvriendin? Ze doet soms een poging ze weg te jagen, maar de overmacht is te groot. Af en toe kruipt ze onder de Skimmia en peuzelt wat van de gevallen appeltjes. Als ze mij in de keuken hoort springt ze op de voedertafel en kijkt of ik er al aan kom met rozijntjes. Dan vliegt de hele schare even in de bomen rondom en werkt ze snel de rozijnen naar binnen, voor de meute weer terug komt, als ik weer naar binnen ben gegaan. Nu de merels het zo druk hebben met eten vraag ik me af of er straks toch nog een elf stedentocht komt, een tweede vorstperiode na deze? Of eten ze zich vol om krachten op te doen om straks naar het Noorden te trekken? Wie zal het zeggen.



vrouwen en



mannen