 |
| Bijschrift toevoegen |
In de beukenheg groeit een kamperfoelie. Ooit vanuit een zaadje, uitgepoept door een vogel, opgekomen. In het begin heb je dat niet in de gaten. Dan ineens komen de klimmende, windende takken te voorschijn. Wat moet je er mee. Laten zitten of weghalen? Ach de natuur heeft het zo gewild dus laat maar gaan. De heg wordt een keer per jaar geknipt de kamperfoelie krijgt dan eerst de ruimte om door te groeien. Pas in het vroege voorjaar krijgt ook hij met de snoeischaar te maken. Ondanks deze knipbeurt bloeit hij elk jaar naar hartelust. In de zomeravonden vult hij de tuin met een heerlijke geur en overdag de heg met mooie bloemen.
Na de bloei komen er trosjes rode bessen voor terug. In het najaar krijgt hij het ineens op de heupen. Naast de bessentrosjes tovert hij ook weer bloemen te voorschijn. Dubbel plezier voor de tuin bezitter. En niet allen voor hem. Voor de late nachtvlinders is er nog wat te snoepen en de vogels pikken overdag graag een besje mee. De late bloei geeft ook nog bes. Soms worden deze niet helemaal rijp en verdrogen aan de plant.
Daar weet in de winter de gouvink wel raad mee. Veilig tussen de takkenwirwar verstopt, peutert hij de zaadjes uit hun verdroogd omhulsel. Zo zie je maar weer, niets gebeurd zonder reden in de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten