GELATINE



Gele trilzwam



Regelmatig trekken herfststormen over in deze decembermaand. Een van de gevolgen hiervan is dat het hier en daar bezaaid ligt met dode takken en takjes. De meeste zijn flink vermolmd en in kleine stukjes gebroken. In sommige dikkere takken hebben spechten en boomklevers zitten hakken op zoek naar een vette hap. Mogelijk hebben ze daardoor de takken extra verzwakt. De takken van de eik zijn over het algemeen het meest vermolmd. De takken van de beuk zijn juist een stuk steviger. Op die dode takken groeit van alles. Ik kan het dan ook niet nalaten nu het niet meer waait en het droog is een struintochtje langs al dat afgewaaide spul te maken. Korstmosjes zijn op de meeste takken gauw te vinden en ook zwammen zitten er op. Sommige zijn zwart of grijs en wat slijmerig, andere groeien meer als een soort korstje. Er zit heel wat op zo'n dood stukje hout en dat is maar goed ook. Schimmels zorgen er voor dat het hout wordt afgebroken om weer als voedsel te dienen voor dezelfde boom of andere planten. Ineens schijn er een helder lichtje tussen al die takken, tenminste zo lijkt het. Mooi helder oranje-geel springt het direct in het oog. Het is de Gele trilzwam ( Tremella mesenterica ) een heel algemeen voorkomende soort. Als je hem opraapt lijkt het wel een gelatine trilpuddingkje. Vaak parasiteerd deze trilzwam een korstzwam van het geslacht Peniophora zoals de Paarse eikenkorstzwam ( Peniophora quercina ), een al even algemene zwam, vooral op eiken. Best leuk om na een storm eens rond te neuzen dus.



Paarse eikenkorstzwam