donderdag 29 december 2011

GEKOOID

Mijn overburen hebben muizen. Geen witte muizen, maar buitenmuizen. Alleen het vervelende is, ze zitten binnen. Op de zolder vieren ze feest. Het gaat er heftig aan toe, het lijkt soms wel of ze een klompendans uitvoeren. Dat is op zich niet zo erg, laat ze maar dansen maar waarom moet dat 's nachts als de mensen willen slapen. Dan nog, waar knagen ze aan, waar maken ze nesten en ze poepen en piesen ook nog overal. Dat kan zo niet blijven. Aanpakken dat muizenspul, alleen hoe? Muizentarwe met lekker veel vergif er op, dat zal ze wel leren. Waar blijven die dode muizen dan? Blijven ze liggen rotten ergens op zolder zodat de stank in de slaapkamer niet mer te harden is? Stel dat ze ziek en ellendig toch weer naar buiten gaan de tuin in en de kat van de buren eet ze op? Nee, dat is geen oplossing. Muizenvallen dan, van die enge dingen die met zo'n klap dicht slaan en ze de nekt breekt. Dan zit je 's morgens met zo'n dode muis met van die opengesperde ogen. Niet aan denken, wat moet dat moet. Ja maar wie haalt dat lijkje er dan uit en gooit het in de vuilcontainer? Wat een ellende. Toen de overbuurtjes gezellig een hapje kwamen eten kwam het gesprek op de zoldermuizen. Wat moesten ze er toch mee beginnen. Alle genoemde opties vonden ze eigenlijk niet erg aantrekkelijk en zeker niet diervriendelijk. Nu had ik op zolder nog een kooitje staan. Een mooi rond gevalletje van ijzerdraad met een gat aan de bovenkant. Daar kan de muis wel naar binnen, naar het stukje kaas, maar er niet weer uit. Het hele gevalletje is bevestigd op een plankje met in het midden een gat met een schuifje er voor. Het kooitje heb ik ze meegegeven om te proberen. Toen de kindertjes lekker in hun bedjes lagen en het kooitje was gezet, was het tijd voor een rustig avondje. Een anderhalf uur later, terwijl ik de vaatwasser aan het uitruimen was, buurvrouw aan de deur. Daar stond ze met het kooitje en daarin een angstig bosmuisje. Het diertje moest er uit maar ja, dat moet je wel durven en waar laat je het los.
We zijn de begraafplaats een eindje op gelopen daar kon hij mooi los gelaten worden onder de Rhododendrons. Daar aangekomen sprong het muisje ineens uit zijn kooitje. Doordat ik het wat schuin had gehouden was het schuifje open gegaan en hup weg was de muis. Gelukkig wel onder Rhododendrons.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten