Een Amerikaan

Al een aantal jaren zitten er beestjes op de Rhododendrons op de Eshof. Het is een nieuwkomer uit Noord-Amerika. Het is een echte Amerikaan, opvallend door zijn kleding.


Rhododendroncicade



Het gaat over de Rhododendroncicade - Graphocephala fennahi. In de jaren dertig was het diertje terecht gekomen in Engeland, mogelijk met de invoer van plantmateriaal. Europa was in de jaren 70 aan de beurt. Het duurde echter nog tot 1983 eer Nederland werd gekoloniseerd. Hij zit nu overal in Europa en is ingeburgerd zonder een cursus te volgen.

Tussen 2005 en 2009 zaten er op de Rhododendrons van de Eshof duizenden. Als je er langs liep dan ritselde het van de wegspringende cicaden. In Engeland noemen ze hem dan ook laefhopper. Als er zoveel zijn die aan de bladern zuigen, want dat doen ze, verschijnen er gele vlekken. Dat is natuurlijk geen mooi gezicht. Erger is dat ze een schimmel verspreiden die de bloemknoppen aantasten. Bovendien leggen ze hun eitjes in de herfst in de bloemknoppen waardoor deze niet meer tot bloei kunnen komen. Vorig jaar en ook dit jaar zie ik er gelukkig veel minder, slechts enkele tientallen.

Mogelijk zijn ze gedicimeerd door de wat koudere en soms natte perioden. Of ze door de vogels worden gegeten heb ik nog niet kunnen waarnemen.

Zijn Nederlandse neef de Groene rietcicade - Cicadella viridis is overal op vochtige plaatsen te vinden. Vochtige bosranden en weilanden, vooral als er russenpollen in staan. Het vrouwtje op de motorkap van mijn auto is mooi blauwgroen van kleur. Het mannetje is veel donkerder, meer blauw-purper en soms zelfs bija zwart. De eitjes worden gelegd in grasstengels en komen in het voorjaar uit. Het is een zeer algemeen voorkomend beestje die je de hele zomer en in het najaar kunt tegenkomen. Door deze cicade wordt geen schade veroorzaakt aan nutsgewassen. Hoe de spring-in het-veld op mijn motorkap terecht was gekomen weet ik niet, maar zij poseerde gewillig voor mijn camera.



Groene rietcicade