HOOIWAGEN



uitgestrekt in de ondergaande zon



Zo, alle planten en bollen zitten in de grond. Net op tijd want de nachtvorsten komen er aan. Rommel opruimen en het gras nog even maaien. Het lijkt al weer een stuk netter. Gereedschappen schoonmaken en opbergen en dan een kop koffie. Even een rondje door de tuin en een foto maken en klaar, de dag is al bijna om. Voor ik naar binnen ga de brievenbus legen en dan........ Wat zit daar onder de poort in het licht van de ondergaande zon? Het is een hooiwagen. Plat tegen de muur gedrukt met de poten gestrekt. Vier naar links en vier naar rechts. Eerst maar wat foto's maken dan naar binnen om het beest op naam te brengen. Nou dat gaat gemakkelijk. Er is er maar eentje die er zo uit ziet. Het is de Strekpoot ( Dicranopalpus ramosus ). Vaak worden de hooiwagens als spin gezien. Dit is niet juist. Hij hoort wel tot de spinachtigen. Net als de mijten en spinnen hebben ze acht poten. Maar dan houdt de vergelijking ook op. Ze kunnen geen web maken. Ze hebben niet de daarvoor benodigde spintepels zoals echte spinnen. Ook hebben ze geen gifkaken. Ze knippen hun prooi in stukjes met schaartjes die lijken op de scharen van krabben en kreeften. Als je hem beet pakt en onderste boven houdt, kun je ze met een vergrootglas goed zien. In ons land komen ongeveer 30 soorten hooiwagens voor. Over de hele wereld zijn dat er ruim 7000. Vooral de laatste jaren is het aantal soorten in ons land vrij snel toegenomen. Zuidelijke dieren uit Zuid-Europa en Noord-Afrika hebben ons land bereikt. Of dat komt door de opwarming van onze wereld weet ik niet, maar zou wel kunnen. Met name deze Strekpoot is hier snel ingeburgerd. Zijn vaderland is Marocco, vanwaar hij in 1993 voor het eerst Nederland bereikte. Tegenwoordig is hij overal algemeen, zelfs in ons eigen "Hoge Noorden".

In de late zomer en herfst is hij volwassen en gemakkelijk te vinden.



Eng? Hij doet niks hoor.