OP VRIJERS VLEUGELS

Op zoek was hij, op zoek naar vrouwtjes in de nacht. Plots werd hij een lichtpunt gewaar en zoals zovele nachtbrakers vloog hij er op af. Na een poosje rond mijn buitenlamp te hebben gefladderd is hij, moe geworden, maar op de muur gaan zitten. Daar heb ik hem gevangen en in een potje gedaan. De volgende morgen hem op een boompje in mijn tuin gezet voor een foto sessie. Hij vond het allemaal prima en bleef rustig zitten. Het was de Voorjaarsboomspanner  ( Alsophila aescularia ). Hij hoort bij de grote familie van de spanners ( Geometridae ). Al in februari begint hij te vliegen als het weer het toelaat. Het vrouwtje heeft geen vleugeltjes en kan dus niet vliegen. Vandaar dat de man op zoek moet naar een vrouwtje, dat zit te wachten ergens op een boomstam. Dat alles doen ze in de duisternis van de nacht. Het zijn echte nachtactieve beestjes. Na een zwoele vrijpartij legt het vrouwtje haar eitjes en zal sterven, net als later ook het mannetje. Na half april zijn ze allemaal vertrokken naar de eeuwige jachtvelden als ze al niet van tevoren zijn opgepeuzeld door onze gevederde vriendjes. Zo eind april komen de rupsjes uit hun ei en gaan zich tegoed doen aan het verse groen van de bomen of struiken waarop ze zijn geboren. In de zomer gaan ze zich, rond gegeten, verpoppen in een coconnetje in het strooisel onder hun voedselplant. Daar blijven ze wachten tot de ergste winter voorbij is, om in februari weer als vlinder tevoorschijn te komen, met of zonder vleugels.