Aan de kale takken hangen een aantal bevroren en verdroogde mannen zachtjes heen en weer te bungelen in het voorjaarsbriesje. Gelukkig waren er enkele mannen die laat wakker zijn geworden en de vorst hebben overleefd. Naast hun dode broeders hangen ze vrolijk mee te wiegen op de zuchtjes wind en laten gele wolkjes stuifmeel los. Tussen de knoppen waarin blaadjes en nieuwe takjes nog in diepe slaap zijn, zitten knopjes met vreemde uitsteeksels. Rose-rood steken ze hun tentakeltjes in de lucht. Hun hoop is gevestigd op de ronddwarrelende stuifmeelkorrels. Het lijken wel kleine inktvistentakeltjes, een beetje geheimzinnig doen ze ook wel aan. Deze mooi opgedofte dames hebben maar een doel, uitgroeien tot een lekkere hazelnoot in de zomer. Ik verheug me nu al op deze lekkernij en met mij het bosmuisje in zijn holletje vlak onder de hazelaar.
Mooi Ubel.
BeantwoordenVerwijderenZo,wat een prachtige foto van deze Hazelaardame.
BeantwoordenVerwijderenEn een fraai verhaal er bij, dit zijn de cadeautjes
voor mensen met oog voor detail.
Dank dat je dit met ons deelt.
Natuurkieker Coby
Mooie associatie met de tentakels van een inktvis en leuk beschreven.
BeantwoordenVerwijderenKlein maar fijn bloemetje van de hazelaar.
Groeten, Gonnie